شاهکار نو جیمز وب، رمزگشایی از ابرنواختر مشهور، عکس - وبلاگ ساختمان

به گزارش وبلاگ ساختمان، ایسنا نوشت: عکس جدیدی که با تلسکوپ فضایی جیمز وب ثبت شده است، جزئیات جدیدی را در خصوص یک ابرنواختر مشهور نشان می دهد.

تلسکوپ فضایی جیمز وب مطالعه یکی از مشهورترین ابرنواخترها موسوم به ابرنواختر 1987ای(Supernova 1987A) یا اس ان 1987ای(SN 1987A) را شروع نموده است. اس ان 1987ای که در فاصله 168 هزار سال نوری از ما در ابر ماژلانی بزرگ واقع شده، از زمان کشف در فوریه 1987، برای حدود 40 سال هدف مشاهدات در طول موج های طیفی از پرتوهای گاما گرفته تا رادیویی بوده است.

مشاهدات تازه دوربین فروسرخ نزدیک(NIRCam)، سرنخ های مهمی را پیرامون چگونگی توسعه یافتن یک ابرنواختر به مرور زمان برای شکل دادن به بقایای خود ارائه می دهد.

عکس تازه جیمز وب، یک ساختار مرکزی مانند سوراخ کلید را نشان می دهد. این مرکز مملو از توده های گاز و غبار است که در اثر انفجار ابرنواختر به بیرون پرتاب می شوند. غبار آن قدر متراکم است که حتی پرتو فروسرخ نزدیک که جیمز وب تشخیص می دهد، نمی تواند به آن نفوذ کند و یک سوراخ تاریک مشابه سوراخ کلید را به وجود می آورد.

یک حلقه روشن، سوراخ کلید داخلی را احاطه نموده و نواری را در اطراف آن تشکیل داده است که دو بازوی ضعیف حلقه های بیرونی به شکل ساعت شنی را به هم متصل می نماید. حلقه از موادی که ده ها هزار سال پیش در اثر انفجار ابرنواختر به بیرون پرتاب شده اند، تشکیل شده و حاوی نقاط داغ درخشانی است که با برخورد موج ضربه ای ابرنواختر به شکل حلقه ظاهر می شوند. در حال حاضر لکه هایی حتی در بیرون از حلقه دیده می شوند که با انتشارات پراکنده اطراف آن همراه هستند و مکان هایی را نشان می دهند که ابرنواختر در آنها به مواد بیرونی بیشتری برخورد می نماید.

اگرچه این ساختارها با درجات متفاوتی به وسیله تلسکوپ های فضایی هابل و اسپیتزر ناسا و رصدخانه پرتو ایکس چاندرا آشکار شده اند اما حساسیت بی نظیر و قدرت تفکیک جیمز وب، ویژگی تازهی را در بقایای ابرنواختر نشان می دهد که به صورت ساختارهای هلال مانند کوچک ظاهر شده اند. تصور می گردد این هلال ها بخشی از لایه های بیرونی گازی باشند که در اثر انفجار ابرنواختر به بیرون پرتاب می شوند. روشنایی آنها ممکن است نشانه ای از پدیده نوری روشنایی لبه باشد که از مشاهده مواد در حال انبساط در فضای سه بعدی حاصل می گردد. به عبارت دیگر، در زاویه دید ما این گونه به نظر می رسد که در این دو هلال، مواد بیش از آنچه که واقعا هستند، وجود داشته باشند.

وضوح بالای این تصاویر نیز قابل توجه است. پیش از جیمز وب، تلسکوپ اسپیتزر که اکنون بازنشسته شده است، این ابرنواختر را در پرتو فروسرخ رصد می کرد و داده های کلیدی را در خصوص چگونگی تکامل یافتن انتشارات آن در طول زمان ارائه می داد. با وجود این، اسپیتزر هرگز نتوانست این ابرنواختر را با چنین وضوح و جزئیاتی رصد کند.

به رغم دهه ها مطالعه از زمان کشف اولیه ابرنواختر، رازهای متعددی به جا مانده اند؛ به ویژه پیرامون ستاره نوترونی که باید پس از انفجار ابرنواختر شکل گرفته باشد. جیمز وب مانند اسپیتزر به رصد این ابرنواختر ادامه خواهد داد. طیف نگار فروسرخ نزدیک(NIRSpec) و دستگاه فروسرخ میانی(MIRI) به ستاره شناسان امکان می دهند تا داده های تازه و با کیفیت بالا را در طول زمان ثبت نمایند و بینش تازهی را در خصوص ساختارهای هلالی تازه به دست آورند. علاوه بر این، جیمز وب به همکاری با هابل، چاندرا و دیگر رصدخانه ها ادامه خواهد داد تا بینش تازهی را در خصوص گذشته و آینده این ابرنواختر افسانه ای ارائه دهد.

5858