اولین جراحی قطع عضو تاریخ؛ نوجوانی که 31،000 سال پیش پای چپش را به جراح سپرد - وبلاگ ساختمان

به گزارش وبلاگ ساختمان، این تیم بقایای اسکلت را در غار آهکی لیانگ تبو در شرق کالیمانتان کشف کردند. آن ها معتقدند که این اسکلت متعلق به یک فرد جوان هستند که احتمالاً در کودکی، یک سوم پایین ساق پای او را با جراحی قطع نموده اند. در حالی که علت قطع عضو نامشخص است، محققان متوجه شدند که بعید است این قطع عضو نتیجه حمله حیوان یا حادثه دیگری باشد، زیرا معمولاً این حوادث، باعث شکستگی های له کننده می شوند.

در حالی که ممکن است جراحی قطع عضو به عنوان یک روش نسبتاً مدرن در نظر گرفته گردد، یک مطالعه نو نشان داد که انسان ها از عصر حجر چنین جراحی هایی را انجام داده اند. تجزیه و تحلیل اسکلتی کشف شده نشان داد که پای چپ یک جوان در بورنئو 31،000 سال پیش با جراحی قطع شده است.

محققان بر این باورند که این فرد به طرز شگفت انگیزی از عمل جراحی جان سالم به در برده و شش تا نه سال دیگر تا سن 19 یا 20 سالگی زنده مانده است.

محققان در مطالعه خود نوشتند: این شواهد اولیه غیرمنتظره از یک قطع عضو موفقیت آمیز نشان می دهد که حداقل بعضی از گروه های انسان مدرن در آسیای استوایی، دانش و مهارت های پزشکی پیچیده ای را مدت ها قبل از گذار به کشاورزی نوسنگی توسعه داده اند.

پیش از این، قدیمی ترین شواهد جراحی قطع عضو مربوط به یک کشاورز عصر نوسنگی در فرانسه حدود 7،000 سال پیش بود که ساعد چپ او با عمل جراحی برداشته شده و سپس تا حدی بهبود یافته بود.

با این حال، به گفته محققان، در جوامع غربی، جراحی قطع عضو موفقیت آمیز تنها در 100 سال گذشته به یک هنجار پزشکی تبدیل شده است. قبل از پیشرفت های بالینی مدرن، از جمله نبود آنتی بیوتیک ها، به طور گسترده تصور می شد که بیشتر افرادی که تحت عمل جراحی قطع عضو قرار می گرفتند، چه در زمان قطع عضو به علت از دست دادن خون و شوک و چه پس از آن در اثر عفونت می مردند.

این تیم بقایای اسکلت را در غار آهکی لیانگ تبو در شرق کالیمانتان کشف کردند. آن ها معتقدند که این اسکلت متعلق به یک فرد جوان هستند که احتمالاً در کودکی، یک سوم پایین ساق پای او را با جراحی قطع نموده اند. در حالی که علت قطع عضو نامشخص است، محققان متوجه شدند که بعید است این قطع عضو نتیجه حمله حیوان یا حادثه دیگری باشد، زیرا معمولاً این حوادث، باعث شکستگی های له کننده می شوند.

با توجه به اینکه چه کسی این روش کار انجام داده است، محققان معتقدند که برای جلوگیری خونریزی و عفونت کشنده، باید دانش دقیقی از ساختار اندام، ماهیچه ها و عروق خونی می داشته است که همین امر نشان می دهد که بعید است که قطع عضو به عنوان مجازات صورت گرفته باشد.

این تیم هنوز نمی دانند که آیا این عمل یک رویداد نادر بوده یا به عنوان روشی درمانی متداول استفاده می شده است.آن ها گفتند: خطر مرگ ناشی از ضربه و بیماری همواره با ما بوده است و اقدامات پزشکی پیچیده، مانند قطع اندام، می توانست در گذشته پیش از کشاورزی گونه ما گسترده تر از آنچه در حال حاضر تصور می گردد، نموده باشد.

به طور کلی، یافته ها نشان می دهد که بعضی از گروه های مدرن اولیه انسان در آسیا، دانش و مهارت های پزشکی پیشرفته ای را در محیط جنگل های بارانی استوایی اواخر پلیستوسن به کار می بردند.

کارشناسان نتیجه گرفتند: سرعت عفونت زخم در منطقه ها استوایی ممکن است باعث ایجاد دارو های نو مانند ضدعفونی کننده ها گردد که از خواص دارویی تنوع زیستی غنی گیاهی بورنئو بهره می برد.

منبع: روزیاتو