اکسی توسین ، هورمون عشق، شیرهای خشن را آرام می نماید! - وبلاگ ساختمان

به گزارش وبلاگ ساختمان، اکسی توسین هورمونی است که در بیشتر حیوانات یافت می گردد. این هورمون در انسان نقش اساسی در زایمان دارد و به طور غیر رسمی به عنوان هورمون عشق نامیده می گردد زیرا بر پیوند های اجتماعی، به ویژه بین مادر و کودک تأثیر می گذارد.

اما تصور کنید که یک جاندار گوشتخوار بزرگ را بگیرید و اکسی توسین را مثلا با اسپری بینی وارد بدنش کنید. به نظرتان چه چیز رخ می دهد؟!

محققانی که در یک پناهگاه حیات وحش آفریقای جنوبی کار می نمایند، در کوشش برای پاسخ به این سوال، اثرات اکسی توسین را روی شیر ها آزمایش نموده اند و یافته های آن ها در مقاله تازهی که در مجله iScience منتشر شده، گزارش شده.

شیر ها حیواناتی بسیار اجتماعی هستند. آن ها به اعضای گروه خود و به اصطلاح حرمسرای خود وفادار هستند و از قلمروی خود حفاظت می نمایند اما بعلاوه می توانند نسبت به گروه های دیگر شیر ها به طرز باورنکردنی خشن باشند.

این می تواند یک مشکل بزرگ در هنگام کوشش برای نقل مکان شیرها به منطقه های است که قبلاً شیرهای دیگری در آن وجود داشته اند.

کریگ پکر یکی از نویسندگان مطالعه تازه می گوید: تحقیقات قبلی ما روی شیر های وحشی در سرنگتی نشان داد که سیستم اجتماعی پیچیده شیر ها از حس قوی ما در برابر آن ها ناشی می گردد. در این نبردها معمولا شیرهای همسایه قدیمی در یک منطقه با تعداد بیشتر با هم همکاری می نمایند و غریبه ها را از قلمروشان بیرون نمایند.

هدف تحقیق تازه آنالیز این موضوع بود که آیا اکسی توسین می تواند برای تأثیرگذاری بر رفتار های اجتماعی حیوانات و شاید در نهایت، ادغام بهتر شیر ها استفاده گردد؟

برای انجام این کار، محققان ابتدا باید راهی برای تجویز ایمن اکسی توسین می یافتند.

ترفند این بود که یک محفظه اسپری کوچک را با اکسی توسین پر کردند و حیوانات را با گوشت خام فریب دادند. هنگامی که شیر ها حواسشان پرت شد، اکسی توسین را روی بینی آن ها اسپری می کردند تا این هورمون به سرعت در مغز حیوانات تأثیر بگذارد.

با اسپری کردن اکسی توسین مستقیماً روی بینی، می دانیم که عصب سه قلو و عصب بویایی اکسی توسین را مستقیم به مغز می برد. چون در غیر این صورت سد خونی - مغزی مانع نفوذ اکسی توسین به داخل مغز می شد.

یکی از آزمایش هایی که محققان برای میزان گیری اثر اکسی توسین استفاده کردند این بود که یک جسم را برای بازی شیرها در محدوده شان گذاشتند و بعد آنالیز کردند تحت تاثیر اکسی توسین، آیا شیر اجازه بازی با این شی ء را به شیرهای دیگر هم می داد. معین شد که اکسی توسین باعث می گردد که شیرها هنگام بازی، فاصله کمتری با شیرهای دیگر بگیرند. میانگین فاصله بین آن ها از حدود 7 متر بدون اکسی توسین به حدود 3.5 متر پس از تجویز اکسی توسین کاهش یافت.

آزمایش دیگری غرش شیرها را در هنگام تحت تأثیر اکسی توسین آزمایش کرد.غرش شیرها هشداری است برای مزاحم های احتمالی و اینکه باید از قلمروی آنها عقب نشینی نمایند.

محققان دریافتند که اکسی توسین به طور قابل توجهی غرش حیوانات را کاهش می دهد. به صورت خلاصه این شیر های تحت درمان با اکسی توسین به سرعت به حیواناتی آرام تبدیل شدند.

جالب اینجاست که محققان دریافتند اکسی توسین تاثیر کمی بر رفتار های مالکانه در طول آزمایش پاسخ غذایی دارد. هنگامی که یک شی غذایی کوچک به گروه معرفی گردید، حیوانات بدون توجه به اکسی توسین، رفتار های تهاجمی رقابتی از خود نشان دادند. این نشان می دهد که محدودیت های خاصی برای رفتار های اجتماعی ایجاد شده به وسیله این هورمون وجود دارد.

البته همچنان تحقیقات بیشتری برای کشف تاثیر اکسی توسین در شیر ها مورد احتیاج است، اما این امید وجود دارد که این هورمون بتواند برای یاری به شکل گیری پیوند های اجتماعی، زمانی که شیرهای تازه وارد قلمروی شیرها می شوند، استفاده گردد.

تیم پژوهشی در حال آنالیز تأثیر اکسی توسین بر روی شیر هایی هستند که از اسارت نجات یافته اند، زیرا آن ها باید دوباره به گروه های اجتماعی بزرگتر بپیوندند و ممکن است دشواری هایی به وجود آید.

بورکهارت می گوید که پژوهشگران در حال حاضر کوشش می نمایند کاربرد اکسی توسین را برای انتقال راحت تر حیوانات نجات یافته از سیرک ها یا منطقه ها جنگی آزمایش نمایند تا بتوان آنها را بیشتر به محیط اجتماعی تازه خود متمایل کرد و هراسشان را کمتر کرد و پیوند اجتماعی آنها را استحکام بخشید. ت

مطالعه تازه در مجله iScience منتشر شد.