چرا تخت جمشید را سیل نبرد؟ - وبلاگ ساختمان

به گزارش وبلاگ ساختمان، پایگاه جهانی #پرسپولیس با انتشار ویدیویی دلیل نجات این اثر تاریخی از سیل و آبگرفتی ها را شرح داد.

به گزارش دنیای سفر، پایگاه جهانی پرسپولیس (تخت جمشید) با اشاره به بارندگی های اخیر که بسیاری از شهرها از جمله شیراز را دچار آبگرفتگی و سیلاب شدید کرد، شرح داد: دوراندیشی و مهندسی دفع آب در دوره هخامنشی در تختگاه تخت جمشید، این شاهکار معماری ایران زمین را از خطر سیلاب مصون داشته است.

این پایگاه بعلاوه ویدئویی را که 25 دی ماه 1400 و در روزهایی که استان های جنوبی ایران با بارندگی پی در پی دچار سیلاب و آبگرفتگی های شدید شده بودند، از تخت جمشید (پرسپولیس) گرفته شده است، منتشر کرد و در شرح آن نوشت: در این فیلم خروجی آبراهه های تخت جمشید نشان داده می گردد که در گوشه جنوب شرقی تختگاه، قرار گرفته است و آبِ تمامی شبکه کانال های زیرزمینی به آن منتهی شده است و از آن جا به سمت برزن جنوبی جاری می گردد.

این خروجی بین سال های 90 تا 93 به وسیله تیمی از باستان شناسان و مرمتگران به سرپرستی دکتر علی اسدی شناسایی و کاوش شد و در نهایت، مشکل آبگرفتگی بناهای تختگاه، به طور اساسی برای همیشه برطرف شد.

خوشبختانه با درایت و تدبیر مهندسان نابغه هخامنشی و لایروبی کانال های دفع آب و کاوش های اجرا شده در چند سال اخیر به همت مدیران تخت جمشید و کاوشگران سختکوش این کانال ها، مجموعه میراث جهانی تخت جمشید بدون مشکل سیلاب روزهای بارانی را سپری می نماید.

این ویدئو را محسن سعیدی و فضل الله محمدزاده از اعضای کاوش فصل اخیر آبراهه های تخت جمشید تهیه نموده اند.

تخت جمشید تا سال 1391 با مشکل آبگرفتگی و تجمع آب روبرو بود. علی اسدی، باستان شناسی که آبراهه های تخت جمشید را کاوش نموده است، قبلا در این باره شرح داده بود که تا سال 91 به علت مسدود بودن راستا خروجی آبراهه های تخت جمشید، این مجموعه همیشه در فصل های پرآب با مشکل دفع آب و فاضلاب روبرو بود که موجب بروز مسائل شده بود، به گونه ای که همیشه شاهد انباشت حجم زیادی آب در این مجموعه جهانی و آسیب به آثار آن بودیم. روشی که برای تخلیه این آب ها در نظر گرفته می شد گذاشتن پمپ در بخش هایی از کانال های زیرزمینی تخت جمشید بود و از این طریق، آب جمع شده در آبراهه ها از راستای به بیرون از تخت گاه راهنمایی می شد.

سال 91 علی اسدی و تیم باستان شناسی اش عملیات کاوش سیستم دفع آب 2500 ساله در پرسپولیس را شروع کردند که 110 روز طول کشید. اسدی این کاوش را پرخطر توصیف نموده و گفته بود: با وجود ریزش دیواره ها و عمق زیاد کارگاه، این کاوش یکی از کاوش های پرخطر باستان شناسی به حساب می آمد که بدون مشکل به نتیجه رسید.