چطور می توان با ویلچر سفر کرد؟ - وبلاگ ساختمان

به گزارش وبلاگ ساختمان، وقتی ویلچر بخشی از زندگی تان می گردد، اجازه ندهید معلولیت باعث محدودیت تان گردد و در برابر آن بایستید. سفر کردن یکی از راه های افزایش انگیزه و باورپذیری برای افراد معلول است.

در اینجا می خواهیم داستان زندگی کوری لی (Cory Lee) را از زبان او بشنویم تا الهام بخش افرادی باشد که شرایط مشابهی دارند تا معلولیت را به عنوان محدودیت تلقی ننمایند. پس در ادامه با ما همراه باشید.

خودت را معرفی می کنی؟

من کوری لی هستم و با 25 سال سن علاقه زیادی به سفر دارم. با این که در شهری کوچک و کسل نماینده زندگی می کنم، خوشبختانه مادرم اهل مسافرت بوده و به همین علت سفرهای زیادی انجام می دهیم. وقتی فقط دو سال داشتم پزشکان مشکل مرا آتروفی عضلانی نخاعی تشخیص دادند و از آن موقع به بعد روی ویلچر هستم. تا به امروز با همین ویلچر به 14 کشور سفر نموده ام و قصد دارم سفرهای بیشتری نیز داشته باشم. سال گذشته در رشته بازاریابی فارغ التحصیل شدم و از آن موقع وب سایتم را توسعه داده ام.

چطور شد که به سفر علاقه مند شدی؟

مادرم به عنوان یک معلم تابستان ها تعطیل بود. در همان زمان سفرهای محلی زیادی داشتیم و وقتی 15 ساله شدم، تصمیم گرفتیم به سفر خارجی برویم و باهاماس را انتخاب کردیم. همین مسافرت ها باعث شد عاشق سفر شوم و فهمیدم چیزهای زیادی در این جهان وجود دارد.

فکر می کردی معلولیت باعث محدودیت تو شود؟

مادرم همواره به من می گوید اگر نمی توانی بایستی، ایستادگی کن! و همواره سعی نموده ام که زندگی خود را با این باور بگذارنم. معلولیت نمی تواند مانعی برای تماشا جهان شود و اجازه نمی دهم این مسئله روی من تاثیر بگذارد. همواره همینطور زندگی نموده ام، شاید چون یاد گرفته ام که خود را با شرایط وفق داده و برنامه های خود را با توجه به آن پیاده کنم.

آیا معلولیت برای تو یک چالش بود؟

بله در طول زندگی به خصوص در دوران جوانی یک چالش محسوب می شد. در دوران ابتدایی همواره درگیر این موضوع بودم چرا نمی توانم مثل سایر بچه ها به اُردو بروم. در یکی از مسافرت های دانش آموزی، معلم ام گفت که به خاطر معلولیت نمی توانم همراه آن ها بروم. مادرم خیلی عصبانی شد و به معلم گفت که من باید جزو افراد این سفر باشم و آن ها موظف هستند امکانات سفر را برای همه دانش آموزان فراهم نمایند، نه فقط آن هایی که می توانند راه بروند. رفتن به آن مسافرت واقعا یکی از برترین خاطره های دوران مدرسه ام شد، برای چند روزی در طبیعت کلی با دوستانم خوش گذراندیم.

افراد منفی باف زیادی در جامعه وجود دارند، ولی یاد گرفته ام که شکیبا باشم و به آن ها بگویم با این که شاید نتوانم کارها را درست مثل بقیه انجام دهم، اما از حضور در کنار دیگران لذت برده و تمام سعی خود را در همه امور به کار می گیرم.

با توجه به معلولیتت، با چه محدودیت هایی روبرو می شوی؟

آتروفی عضلانی نخاعی باعث شده عضلات ام ضعیف تر از سایر افراد باشد و در نتیجه نه تنها نمی توانم راه بروم، بلکه در تکان دادن دست ها، جابجایی و غیره مشکل دارم. از آنجا که به مرور عضلات ام لاغرتر می شوند و محدودیت حرکتی ام مضاعف تر خواهد شد، پس انگیزه بیشتری پیدا نموده ام که جهان را ببینم. شاید تا 10 سال دیگر قادر به سفر کردن نباشم، ولی قطعا از لحظات فعلی زندگی ام بسیار خرسندم.

چطور در جاده ها مسافرت می کنی؟

تنها سفر نمی کنم و معمولا مادرم یا یک دوست همراه من است، چون امکان سفر انفرادی برای من وجود ندارد. برای سوار شدن به هواپیما، باز کردن در، رفتن به روی تخت خواب و غیره به یاری احتیاج دارم.

علاوه بر این برنامه سفر خود را بر اساس جاذبه های در دسترس تنظیم می کنم. با این حال بزرگ ترین مشکل هنگام برنامه ریزی برای سفر به موضوع حمل و نقل برمی شود. در کشورهای مدرن تر، اتوبوس، قطار و تاکسی به راحتی در دسترس هستند، اما نمی توان این اطلاعات را به صورت آنلاین پیدا کرد. در واقع فقط وقتی به جایی سفر می کنم که مطمئن باشم به آسانی می توانم از جایی به جای دیگر بروم.

چطور مخارج سفر را پرداخت می کنی؟

اخیرا به عنوان نویسنده فریلنسر مشغول به کار شده ام و حالا که سایت ام رونق گرفته نیز درآمدی از آن دارم. هر چند طی سال های گذشته یاد گرفته ام چطور پس انداز کنم، در واقع تا جایی که بتوانم پول خود را جمع می کنم تا با آن به سفر بروم. ضمناً از مزایای اسکای مایل (SkyMiles) و برنامه های مشابه نیز کمال استفاده را می برم و با هر یک دلاری که خرج می کنم، یک کیلومتر جایزه می گیرم. برنامه هیلتون آنرز (Hilton HHonors) نیز فوق العاده است، چرا که یکی از برترین هتل های مناسب برای افراد ویلچری به شمار می رود.

اگر مسئله ای پیش بیاید چه کار می کنی؟

مطمئن باش من جزو بد شانس ترین آدم ها هستم. در آمریکا داخل اتوبوسی که آتش گرفته بود گیر افتاده بودم، در آلمان شارژر ویلچرم را در پریز کردم و برق هتل برای 15 دقیقه قطع شد. بدترین اتفاقی که تا به حال برایم افتاده مربوط به سال 2007 در واشنگتن دی سی می شود. در کنفرانسی حضور داشتم و احساس کردم حالم خوب نیست.

مادرم مرا به بیمارستان برد، برای دو هفته بستری شدم و بخش دوم کنفرانس را از دست دادم. ذات الریه گرفته بودم که یک بیماری مهلک برای افرادی است که دچار آتروفی عضلانی نخاعی هستند. از آن به بعد می دانم که برای مسافرت باید داروها و بیمه ام را همراه داشته باشم. جالب اینجا است که حتی وقتی در خانه هم هستید ممکن است اتفاقی برایتان بیفتد، پس از ماجراهای غیرمنتظره استقبال کنید و بدبین نباشید.

در کشورهایی که مناسب ویلچر نیست چه کار می کنی؟

قطعا بعضی کشورها برای افراد ویلچری بسیار مناسب تر هستند. از امکانات گوگل استفاده نموده و با سایر افراد ویلچری صحبت می کنم تا ببینم آیا رفت و آمد در یک شهر یا کشور به آسانی امکانپذیر است و بعد به آن سفر می روم. به نقاطی سفر می کنم که دسترسی به تاکسی و سایر وسایل نقلیه به سهولت انجام شود. پاریس جزو کشورهایی بود که اصلا مناسب حال یک ویلچری نبود، مترو در دسترس نبود و فقط یک تاکسی در کل شهر پیدا کردم. مجبور شدم همان تاکسی را برای کل روز اجاره کنم و هزینه بالایی هم برای آن بپردازم.

آیا کشورهایی هستند که سفر با ویلچر به آنها غیر ممکن باشد؟

بله عبور و مرور با ویلچر در بعضی کشورها نظیر ایران، کره شمالی و اردن غیرممکن است و نمی توان هیچ اطلاعاتی در این باره از اینترنت پیدا کرد. حتی از شرکت های گردشگری مختلفی هم سوال کردم که آیا توری به این کشورها دارند و عملا عنوان کردند که هیچ توری ندارند.

سفر برای یک فرد معلول پر هزینه است؟

برای کسی که با ویلچر سفر می نماید خیلی گران تمام می شود. به عنوان مثال سال گذشته به پورتوریکو رفتم، هزینه سفر برای یک فرد عادی 200 هزار تومان بود و برای یک فرد ویلچری 800 هزار تومان تمام می شد، زیرا شرکت ها اعلام می کردند که این هزینه برای گذاشتن بالابر مخصوص در ون و سایر امکانات است. اما برای صرفه جویی در هزینه، از قبل جا رزرو می کنم و معمولا هم هواپیما و هتل بهتری نصیب ام می شود.

چه توصیه ای برای افراد معلول داری؟

به آن ها می گویم به مسافرت بروید. مطمئنا این موضوع در عمل سخت تر است، اما برای هر مسئله ای یک راهکار وجود دارد. اگر چرخ ویلچرتان خراب شود، می توانید آدرس تعمیرگاه ها را از گوگل پیدا کنید یا اگر خطوط هوایی باعث خرابی چرخ تان شد، خودشان آن را تعمیر می نمایند.